Við vinnslu mynda er maður gjarn á að breyta bakgrunni þeirra. T.d. dekkja hann, matta, eða setja á hann mjúkt þokukennt yfirbragð þannig að fókusinn sé allur á tilefni myndarinnar. Dæmi um þetta er þegar maður tekur mynd af barni og útmáir skýrar línur í öllum bakgrunninum svo barnið sé skýrara og bjartara í forgrunni.
Þetta geri ég gjarnan sjálfur. Nú hef ég komist að því að þetta er stórhættulegt út frá minningarlegu gildi myndanna. Þegar eldri myndir eru skoðaðar - þá eru þær grandskoðaðar. Og sjá hvað leynist nú í þeim. Jú þarna má sjá fyrsta kertastjakan, bláu peysuna, kaffibollan hans afa og margt margt fleira sem vekur upp MINNINGAR. Þetta atriði þarf að hafa í huga við vinnslu mynda ef maður á annað borð vill að þær hafi fullt gildi minningarlega séð. Annar möguleiki er að geyma bara alltaf eintak af myndinni óunnri, sem sýnir allan bakgrunns skýran.
0 Comments
Leave a Reply. |
Myndirnar mínarEldri innlegg
July 2019
Slóð á straum |