Stórmarkaðir eins og Bónus, Nettó og Krónan leggja sig fram um lágt vöruverð. Þessir aðilar auglýsa nokkuð til að laða okkur inn í verslanirnar. Þangað erum við velkomin til að gera okkar innkaup.
En um leið og við erum búin að tína allar vörurnar uppá kassaborðið og færibandið farið að rúlla með þær, líður okkur flestum ekki lengur eins og við séum velkomin. Nei þvert á mót fer okkur að líða eins og við séum fyrir. Eins og búðin vilji losna við okkur eins fljótt og auðið er eftir að við erum búin að borga. Röðin er oft löng og hún þarf að ganga hratt - ekki viljum við tefja. Eða hvað ? Við hömumst við að troða í poka í kapphlaupi við færibandið sem eys í okkur vörunum. Aðeins rétt á meðan við borgum stoppar bandið. Svo fer það aftur að stað og nú fyrir nýjan viðskiptavin sem þarf að troðast fram úr okkur til að komast að við að setja í sína poka. Stundum er byrjað á þriðja viðskiptavinum ef hinir eru seinir og ýtir þá kassastarfsmaðurinn vörunum til okkar, svona eins og rusli sem er fyrir, til að skapa þriðja plássið á kassanum. Dæmigerð pressa, dæmigerð skilaboð um að maður sé seinn, óhæfur og fyrir öllum. Þessi einkennilega tilfinning flótta og skammar sem fólk fær á kössum í lágvörumörkuðum er allmörgum kvíðvænleg. Og stundum eru aðstæðurnar þannig að enn meiri streyta skapast; t.d. grátandi börn, eldri borgarar sem eru orðnir svifaseinir eða sérvitringar sem koma bara með klink til að borga með, fólk sem vill skila vörum eða láta hlaupa eftir annarri og svo framvegis. Já kæru lesendur... þetta er kassaótti. Hræðslan við að tefja og skorturinn á hugreki til að taka allan sinn tíma til raða í poka, borga og spjalla við afgreiðslumanninn um vöruverð, neytendavernd, gengismál, enska boltann og Senso kaffi. Ef allir gerðu það myndu raðirnar að sjálfsögðu lengjast og þá annað tveggja gerast að fólk hætti að nenna í búðina eða hún fjölgar kössum. En einfaldasta leiðin til að losna við kassaóttann er að fara í dýrari eða minni búðir þar sem þjónustan er brosandi og persónulegri.
0 Comments
Samtök atvinnulífsins(SA) hafa undanfarnar tvær vikur sætt gagnrýni fyrir auglýsingu sem túlka má þannig að óhóflegar launakröfur almennings sé orsök verðbólgu. Launafólki beri ábyrgð á verðbólgunni. Vitaskuld hefur þessi auglýsing farið fyrir brjóstið á mörgum. En SA eru rík samtök og geta dælt þessari auglýsingu í fjölmiðal og ljósvakamiðla af miklum þunga. Láta ekki reiði eins eða fleiri trufla sig í því. Nú hefur verkalýðsforinginn á Akranesi; Vilhjálmur Birgisson sett fram myndband á netinu (youtube og google+). Myndbandið hefur fengið fínar undirtektir og fer eins og eldur um sinu í netheimum. Hinsvegar eru SA menn ekki hrifnir og telja sig hafa verið niðurlægða (sjá, t.d. vef samtakana) Ofangreind barátta um að koma upplýsingum til fólks er frábært dæmi um mátt Netsins og hvernig það hentar til upplýsingastreymis. Auglýsing SA og birting hennar vikum saman kostar gríðarlega fjármuni. Myndband verkalýðsforingjans kostar ekki krónu. Hundruðum og þúsundum saman tekur fólk sig til við að deila myndbandinu um alla netheima. Gríðarlegur fjöldi horfir á það. SA getur ekkert gert til að stjórna eða stöðva myndbandið. Ekki má gleyma að Vilhjálmur virkjar hér reiði fólks. Það er hreint ekki skrýtið að fjöldi fólks um allan heim standi dyggan vörð um sem frjálsustu netnotkun. Flokkur Pírata er dæmi um slíkt. Hér er svo hið bráðskemmtilega og móðgandi myndband verkalýðsforingjans: "Húðlæknar áætla að allt að 90% þeirra breytinga í húðinni sem við álítum tilkomnar vegna öldrunar séu í raun vegna skemmda af völdum sólarljóss (ljósskemmda = e. photodamage). Húð sem hefur elst án þess að verða fyrir áhrifum sólarljóss virðist þynnri en yngri húð en er án djúpra hrukka og svokallaðra ellibletta (e. age spots) og annarra svæða þar sem litarefnadreifing er ójöfn. Húð sem hefur orðið fyrir áralöngum ljósskemmdum er með fleiri og dýpri hrukkur, auk þess sem víða eru litaskellur vegna ójafnrar litadreifingar. Í húð sem orðið hefur fyrir miklum ljósskemmdum hafa teygjanlegu prótíntrefjarnar í leðurhúðinni, elastíntrefjar, þykknað og flækst saman og marktækt minna er af kollagen prótínþráðum en í húð sem hefur elst án ljósskemmda" http://www.visindavefur.is/svar.php?id=3303
Áralöng ljósnotkun mín í sól og sumaryl er mér hulin ráðgáta hér á þessum hjara veraldar. En elliblettirnir... þeir láta samt á sér kræla. Sagan segir að þegar skákborðið hafi upphaflega verið fundið upp hafi hugvitsmaðurinn á bak við það farið með það til leiðtoga landsins. Leiðtoginn var svo ánægður þessa uppfinningu að hann bauðst til að greiða hugvitsmanninum hvað svo sem hann bæði um í þakklæti fyrir þessa uppfinningu. Hugvitsmaðurinn, sem var mjög vitur maður, bað leiðtogann um að honum yrði greitt eitt hrísgrjón fyrir fyrsta reit skákborðsins, 2 hrísgrjón fyrir annan reit borðsins, fjögur hrísgrjón fyrir þriðja reitin og svo framvegis. Alltaf tvöfaldandi fjölda hrísgrjóna á reitnum á undan. Leiðtoginn samþykkti þetta án þess að hika og varð jafnvel smá móðgaður yfir því hversu lítið hefði verið beðið um. Hann skipaði gjaldkera sínum um að reikna út heildarfjölda hrísgrjóna og afhenda hugvitsmanninum. En þegar það tók gjaldkeran meira en viku að reikna þetta út kallaði leiðtoginn hann á fund og bað um útskýringu á seinagang hans. Gjaldkerinn gaf honum þá niðurstöður útreikningana og útskýrði fyrir honum að það myndi taka meira en heildareignir konungdæmisins til að greiða hugvitsmanninum það sem þeir skulduðu honum. Ef þið takið ykkur tíma til að reikna þetta út til enda komist þið að því að heildarfjöldi hrisgrjóna sem hugvitsmaðurinn hefði átt að fá var 18,446,744,073,709,551,615 hrísgrjón. Slíkur fjöldi hrísgrjóna hefði vegið 461,168,602,000 tonn og verið þúsund falt meiri heldur en heildar framleiðsla hrísgrjóna í heiminum 2010. |
Myndirnar mínarEldri innlegg
July 2019
Slóð á straum |