Þegar börnin mín voru ung var það í miklu uppáhaldi hjá þeim að hnoðast einhvernveginn í afa sínum. Þetta gerðu þau öllum stundum; þegar hann sat og hvíldi sig eða borðaði, eða þegar hann lá fyrir. Afinn fór gjarnan í þann leik að börnin gátu klifrað upp bakið á honum og hann síðan steypti þeim framyfir sig. Á þessu fengu þau aldei leið. Og bæði börnin og afinn skemmtu sér yfirleitt konunglega saman.
Dætur hennar Siggu voru í alveg sama hamnum hvað þetta varðaði og fannst m.a. ekkert sjálfsagðara en að borða ísinn sinn sitjandi ofan á maganum á afa sínum.
0 Comments
Vetraferðamennskan á Íslandi er hreint kraftaverk og alger unun að fylgajst með. Reyndar er ekki vetrarferðamennska nema frá Reykjavík og Reykjanesi um allt Suðurland og svo um hluta Vesturlands.
Í byrjun mars dvaldi ég tvær nætur í Stykkishólmi, sem hefur með árunum alltaf orðið mér kærari og kærari. Reyndar dvel ég orðið alltaf þar einhverjar helgar á hverju ári. Kunningjar mínir þar segja að í vetur hafi í fyrsta skipti verið þar bullandi vetrarumferð. Við Gugga skruppum í bílferð í góðu veðri í kringum Jökul. Á vegi okkar urðu fjölmargir ferðamenn og allstaðar var vel staðið að allri aðstöðu til að skoða og labba. Hreint til fyrirmyndar og gaman að sjá hversu við Íslendingar erum duglegir að taka á móti þessu fólki, sem margt kemur yfir þvera veröldina (Kínverjar og Kóreubúar) til þess eins að fá að upplifa Ísland. Hjón nokkur eru meðal þessara Íslendinga og ákváðu að setja upp vagn sem selur fisk og franskar á Arnarstapa. Ekki í frásögu færandi nema þau hafa opið allan veturinn, hvernig sem viðrar. Ekkert skjól fyrir regni/sjókomu né vindum til að borða. Mjög opið fyrir hafi og suðvestan hryðjum, sem erfitt er að sjá fyrir sér að gott sé að borða mat í. Aðstaðan, bara berir trébekkir. Hjónin lána reyndar teppi sem fólk getur vafið sig inní. Í viðtali við fréttamann nýverið sögðu þau að í allan vetur hafi verið nóg að gera. Magnað ! Læt fylgja með mynd sem ég tók af þessu frábæra fyrirbæri. |
Myndirnar mínarEldri innlegg
July 2019
Slóð á straum |