Ólympíuleikarnir eru byrjaðir enn einu sinni. Þeir lífga heldur betur upp á sjónvarpsefnið. Maður er minntur á það á fjögra ára fresti að það eru til fleiri íþróttir en fótbolti, handbolti og frjálsar.
Merkilegt að sumar íþróttir sér maður aldrei í sjónvarpi nema þegar þær eru sýndar í tengslum við Ólympíuleikana. Dæmi um slíkar íþróttir eru t.d. ólympískar lyftingar, sundknattleikur, dýfingar, skotfimi, róður og fl. Það er líka merkilegt að maður þarf ekkert að hafa fylgst með í íþróttagreinunum yfir höfuð til að geta þótt gaman af útsendingum frá leikunum. Það er verður leiðinlegast að horfa á hversdagslegar íþróttir, eins og fótbolta, körfubolta og jafnvel handbolta. En svona er þetta. Frábær íþróttaveisla og eins og í öllum góðum veislum er skemmtilegast að smakka framandi rétti. Og borða yfir sig.
0 Comments
Slóvenía kom okkur á óvart á marga vegu. Landið var minna og fámennara en maður hafði áttað sig á og velmegun þar er mun meiri en gengur og gerist í fyrverandi Austur- Evrópuríkjum. Slóvenía er rúmlega 20.000 fkm eða um einn fimmti af Íslandi. Þar búa tvær milljónir manna. Stærsta borgin Lúblíana telur 300.000 íbúa. Verg landsframleiðsla er 28.641 á mann. Til samanburðar er verg landsframleiðsla á mann á Spáni: 30.600 og á Íslandi: 38.000 og í Króatíu 18.000. Skattar eru háir og velferðarkerfið sterkt. Þeir eru sú þjóð í Evrópusambandinu sem hefur hvað minnst af nýbúum og sáum við þeim aldrei bregða fyrir. Allt láglendi og upp í fjöll er skógi vaxið og aðeins Finnland og Svíðþjóð hafa hlutfallslega meiri skóga. Timburvinnsla er stór útfluttningsvegur í Slóveníu. Landið liggur vel innan Evrópu og þar krossast gatnamót suður Balkanskaga, vestur til Ítalíu, norður til Austurríkis og svo austur til Ungverjalands. Þetta nýta Slóvanir sér vel og hafa fjárfest í miklum hraðbrautum og umferðarmannvirkjum. Svo rukka þeir vegatolla grimmt á öllum leiðum. Slóvenar minna meira á norrænar þjóðir í háttum og venjum en nágranna þjóðirnar í suðri og vestri. Þeir eru skipulagðir, hreinlegir, tæknivæddir og elskulegir. Ég kom aldrei inn á skítugt eða illa lyktandi klósett í allri ferðinni. Ég var voðalega feginn að þurfa ekki að verjast ágengum sölumönnum í búðardyrum eða fyrir framan veitingastaði. Og ekki þarf að hafa fyrir því að borga tipp. Þá hafa þeir þann einkennilega sið (en kurteisa) að kveðja mann alltaf við allar kringumstæður. Ef maður spurðist fyrir einhverstaðar var maður kvaddur sérstaklega, ef maður gekk inn í búð og bara svona skoðaði og fór út var maður kvaddur með virktum og já allstaðar varð maður að muna eftir því að kveðja. Landið er mjög fallegt. Frá strönd Adriahafsins upp á háslétturnar með djúpum dölum og svo Alpana í norðri. Af vatni er nóg og rennur það að stórum hluta neðanjarðar í göngum enda finnast í Slóvaníu gríðarlegir hellar. þetta eitt af þeim fáu löndum sem vatnið úr krananum er án klórbragðs. Það smakkast ágætlega.
Á göngu minni á Laugum í gær rakst ég á krækiberjalyng þakið svörtum berjum. Þegar ég gáði í kringum mig sá ég að sumstaðar voru þau orðin þroskuð og vel æt. Ég held að ég hafi aldrei áður tínt kækiber upp í mig 5. júlí !
Ætu berin voru aðeins á litlu svæði neðanlega í hlíðinni, svo ekki er komin tími til berjaferða ennþá. Ég sá að bláberin voru einnig orðin ótrúlega þroskuð og sum þeirra orðin blá að lit. Myndin er tekin á kvöldgöngu á Portoros Við komum heim í gærkveldi eftir skemmtilega ferð til Slóvaníu. Ferðin var sambland af sól og upplifun. Við fórum bæði til Króatíu og Ítalíu í leiðinni. En uppúr stendur frábær upplifun af Slóveníu og Slóvenum. Ferðinni verður gerð skil á næstu dögum í máli og myndum (ég og Rikki tókum samtals 500 myndir). Alveg á hreinu að ferðin var hverrar krónu virði og við mælum með ferðaskrifstofunni Nonna á Akureyri. ( www.nonnitravel.is) |
Myndirnar mínarEldri innlegg
July 2019
Slóð á straum |