Ég á mörghundruð bækur í mörgum bókaskápum. Passa í 30 - 40 kassa þegar ég þarf að flytja þær milli staða sem ég bý á. Sumar eru frá því ég var lítill drengur; sem sagt barnabækur. En ég eignaðist talsvert að þeim vegna þess að pabbi og mamma gáfu okkur árum saman krökkunum margar bækur í jólagjöf. Allt að fimm stykki um hver jól.
Síðar þegar ég fór að búa gekk ég í bókaklúbba og keypti á tilboði í gegnum þá heilu ritsöfnin. Á þessu gekk fram til ársins 1997 um það bil. Þá tók verulega að hægja á bókasöfnun minni. Einstaka bók keypt, gjafir og stundum verslað á útsölumörkuðum. Þessa áráttu að vilja eiga bækur tengist án efa þeirri trú minni að ég væri að höndla fjársjóð í formi þekkingar, fróðleiks og listar, sem kæmi mér vel á lífsleiðinni. Einnig var mér þetta í blóð borið frá mömmu og pabba og ólst upp við bækur allt um kringum mig. Þótti algjörlega sjálfsagt að hafa bækur út um allt. Í stofunni, á ganginum, herbergjunum flestum, á klósettum og ... já út um allt. En blessuð tölvan og blessað internetið hefur breytt öllu. Framundan eru bókalausar aldir og innan tíðar bókalaus ár. Og það áður en ég verð mjög gamall. Svo ég stend frammi fyrir eftirfarandi spurningum: Hvenær á ég að fara að kaupa mér lesbretti ? Hvað á ég að gera við allar þessar bækur í framtíðinni ?
0 Comments
Leave a Reply. |
Myndirnar mínarEldri innlegg
July 2019
Slóð á straum |