Fyrir nokkrum vikum var fréttastofa RÚV með frétt af réttum á höfuðborgarsvæðinu. Þar var rætt við þann merka mann; Ólaf Dýrmundsson dýralækni. Hann upplýsti m.a. að fyrirkomulag á göngum á Íslandi sé búið að vera eins frá landnámi. Þetta er auðvitað stórmerkilegt ekki síst út frá þjóðfræðilegu sjónarhorni.
En mig rak í rogastans. Óbreytt fyrirkomulag frá landnámi... er það nú eðlileg þróun mála í rúmlega 1000 ár ? Í sömu frétt var rætt við áhugasaman frístundarbónda á höfuðborgarsvæðinu og hann m.a. spurður hvort ekki væri mikið fyrir kindunum haft í göngum. Hann svarað því neitandi. Sagði að hann þyrfti eiginlega ekkert að smala; hann færi bara og kallaði á kindurnar og þá kæmu þær. Þetta þótti mér merkilegt. Er virkilega hægt að kenna kindum að ganga af fjalli ef maður kallar eða blístrar á þær ? Þessi Reykvíkingur hefur trúlega óvart hugsað útfyrir "boxið" og það mættu fleiri gera.
0 Comments
Leave a Reply. |
Myndirnar mínarEldri innlegg
July 2019
Slóð á straum |